Uit een onderzoek van Indiville dat om de twee jaar om de beurt wordt uitgevoerd bij werknemers en werkgevers komen dit jaar verbijsterende cijfers naar voor. Het onderzoek werd uitgevoerd tussen 1 en 21 september 2020 en er werden hiervoor in totaal 2072 werknemers bevraagd.
Het moet geen verassing zijn dat de coronacrisis een grote impact heeft op het mentale welzijn van de werkende landgenoten.
De werknemers zijn over het algemeen (75%) wel tevreden over de veiligheid op de werkvloer. Maar ondanks het gegeven dat dit ook nog beter kan zijn de bevindingen dat vooral het mentale welzijn een flinke deuk heeft gekregen.
Er heerst volop onzekerheid en angst onder de beroepsbevolking. In totaal geven 1 op de 3 werknemers toe dat corona een negatieve invloed heeft op de motivatie. 1 op 3 werknemers vrezen ook dat er ontslagen zullen vallen en maar liefst 1 op 5 vreest zelfs voor zijn eigen job.
Dat zijn extreem hoge cijfers. We weten als loopbaanbegeleiders maar al te goed welke impact de schrik voor job verlies heeft op een werknemer. Het leidt vaak tot slapeloosheid, piekeren, prikkelbaarheid, moedeloosheid en in de ergste gevallen tot burn-out of depressie. Mensen zijn op het ogenblik zeer flexibel, wat ik soms echt bewonder, maar ieder van ons heeft zijn grens.
Er komt er uit de peiling naar voor dat 4 op de 10 werknemers meer stress ervaren en maar liefst 1 op 4 geeft aan ook minder gelukkig te zijn op de werkvloer.
Een te hoge en langdurige stress werkt bovendien verlammend, men is minder creatief, kan niet helder denken, maakt fouten en krijgt hierdoor nog meer stress.
Maar waar ligt de oorzaak van deze hoge cijfers? Wel deze zijn van allerlei aard, het is een opsomming van delen. Op veel bedrijven is de werkdruk inderdaad toegenomen, er moeten aanpassingen gebeuren aan de werking, collega's vallen uit, regels wijzigen constant. Men geeft ook een sterkere vervaging aan tussen het werk en privé leven.
En dan heb je nog alle andere factoren die een rol spelen. We kampen met verminderde sociale contacten, waarvan men uit verschillende studies weet dat deze een grote invloed hebben op de veerkracht van de werknemer. De druk rond het time management van de gezinnen, het gemis aan naaste familieleden, hobby's. Het komt er op neer dat er tegenover de druk en stress die er heerst ook geen evenwicht wordt gevonden in energiegevers. Een mooi boek over dat evenwicht is Veerkracht, geschreven door de neuropsycholoog Michael Portsky.
Deze wetenschapper beschrijft in zijn boek het effect van de juiste zelfzorg, iets wat van extreem groot belang is, maar waar we vaak niet genoeg oog voor hebben of het op de foute manier doen. Doe daarom gezonde zaken als je stress ervaart, zoek je energiegevers op en gun jezelf de tijd om tegenover de druk ook ontspanning te plaatsen. Maar daar knelt het schoentje nu helaas natuurlijk ook. Hobbyclubs, sportclubs, fitnescentra, zwembaden, musea, kortom er is zeer veel die niet kan. Onze keuze is veel beperkter en niet iedereen geniet van een tocht op de fiets natuurlijk.
Tenslotte ging de bevraging ook over de steun die de werknemers ervaren vanuit de leidinggevenden. Helaas geven hier ook 4 op de 10 werknemers aan dat ze die steun niet ervaren. Er is nog veel werk aan de winkel, leidinggevenden moeten beter omkaderd worden om die mentale steun te kunnen verlenen aan de medewerkers. Vanuit hun kracht en kennis kunnen ze dan op hun beurt de medewerkers begeleiden in de veranderprocessen die aan de gang zijn.
Laat ons hopen dat hier snel inzicht in komt en dat er tijd wordt gemaakt om deze processen binnen de bedrijven te ontwikkelen.
